Omawiając jedno z najczęściej stosowanych narzędzi do doskonalenia jakości należy wspomnieć o jego genezie. [info]Włoski socjolog i ekonomista Vilfredo Pareto w 1897 roku na podstawie analizy danych statystycznych ludności włoskiej stwierdził, iż 20% mieszkańców Włoch jest w posiadaniu 80% majątku kraju.[/info]

Określenia „zasada Pareto” pierwszy raz użył Joseph Juran, amerykański teoretyk zarządzania, w 1941 roku w swoich badaniach nad jakością. Juran zauważył wówczas, iż 80% problemów powodowanych jest przez 20% przyczyn.

Diagram Pareto-Lorenza, nazywany również metodą ABC, prawem nierównomierności rozkładu lub prawem 20-80, używany jest w celu identyfikacji i oceny istotności analizowanych zagadnień. Identyfikowane są te problemy, które mimo stanowienia mniejszości względem liczebności pozostałych (20%), wywierają dominujący wpływ na rozpatrywane zagadnienie (80%). [ok]Innymi słowy, większość przypadków zdeterminowana jest w 80% przez 20% przyczyn.[/ok]

Procedura przeprowadzania analizy według metody ABC sprowadza się do:

  • identyfikacji rodzajów rozpatrywanych zagadnień (np. rodzajów wad),
  • określenia przedziału czasowego (dzień, zmiana, rok itp.) w celu późniejszego porównywania efektów wprowadzonych zmian,
  • ustalenia częstości występowania poszczególnych kategorii (np. przyczyn, wad),
  • uszeregowania kategorii wg malejącej częstości występowania, obliczenia częstości procentowych oraz skumulowanych,
  • ustalenia skal na osi pionowej (najczęściej przyjmuje się bezwzględną częstość występowania oraz procent skumulowany) i poziomej (kategorie),
  • naniesienia na wykres słupków odpowiadających częstości dla poszczególnych kategorii (wykres Pareto) i krzywej dla procentów skumulowanych (krzywa Lorenza), w kolejności od największego do najmniejszego nasilenia oddziaływania.

[example]Przykład zastosowania Diagramu Pareto-Lorezna:

Diagram Pareto

Diagram Pareto - wykres

 

[/example]
Literatura:

Wybrane zagadnienia zarządzania jakością, pod red. Romualda Kolmana, wydawnictwo WSAiB w Gdyni